تبدیل جعبه ای سیاه، آهنی و درونگرا که شامل “بار” می‌شود، به یک فضای “قابل زیست برونگرا”؛ به طوری‌که زیبایی‌شناسی “باربری” اش حفظ شود، موضوع پروژه است. کانتینر مقاوم است و حاوی چیزها می‌شود و از آنها محافظت می‌کند. پس از تبدیل کانتینر به کافه، کابین هم‌چنان شخصیت جعبه‌ی باربری دارد، الحاقات درونش حل شده‌اند و مداخلات فیزیکی با وسواس صورت گرفته‌اند. بازشوها از تاشدگی‌های ورق بدنه طولی کانتینر و سقف آن در پنج قسمت استخراج شده‌اند تا شی درونگرا به فضای شامل شدن برونگرایی بدل شود که می‌تواند محیط اطراف را نظاره و وارد قلمروی درونیش کند. شیشه‌ها، درها، عناصر تاسیساتی و … تابعی از هندسه فضای شامل شونده هستند و جزییاتشان با ظرافت حل شده‌است. پوشش فضای داخلی با پنل‌های چندلایی انجام گرفته که در کف کانتینر هم سابقه‌ی حضور دارد و سایر اجزا یا آهنی و از جنس کانتینر هستند و یا از جنس همان چندلایی‌ها. پوشاندن درون و برون فضای شامل‌شونده، با رنگ سرخ منجر به پرداخت همگن آن و تداوم ماهیتش شده است. کانتینر خودکفاست و فضای درونش تاثیر حداقلی از اجزای تاسیساتی و سازه‌ای یا عناصر ” قابل زیست” کننده‌اش گرفته است. فضای خالصی که تنها با فشار چند دکمه پس از دسترسی به الکتریسیته، مستقل از بستر، شرایط زیستش را تنظیم می‌کند. برای سهولت قرارگیریش در محیط، پایه‌هایی با قابلیت رگلاژ پیش‌بینی شده است.