این متن که توسط محمدرضا قدوسی، گلناز بهرامی، فرشته اسدزاده شیخجانی نوشته شده، با تاریخچه ای کوتاه از معماری مدرنیستی در ایران آغاز می شود، سپس صحنه معماری پس از انقلاب 1357 را به تصویر می کشد و در نهایت به معماری معاصر ایران می رسد. در اینجا ما بر این باوریم که دو جریان اصلی، نه متناقض، بلکه ایفای نقش‌های متفاوت، وجود دارند که منظر معماری زمان ما را شکل می‌دهند: یکی متکی بر فراروایت‌های جهانی، دیگری بر روایت‌های کوچک شخصی. ما نمونه هایی از هر دو جریان را توضیح خواهیم داد