سعیدخان، اشتیاق به حضور در کوه و طبیعت و تسلط به ساخت و ساز مصنوع را توامان دارد و در حالی که سال‌ها هر روز به کوه می‌رفته از دنیای ساخت و فناوری امروزی جدا نشده است. برای زمین شیب‌دار او، خانه‌‌ای سه ترازه، شامل زیرزمین، طبقه‌ی میانی و زیرشیروانی پیشنهاد شده است: کلبه‌ کوهستانی سه طبقه‌ای که در هماهنگی با فضاهای مورد نیاز ساکنانش و اقتضائات زمین، تغییر فرم داده و تکثیر شده‌است تا بافتی از زیرشیروانی‌ها به دست آید. در شرح و بسط طرح، هندسه‌ی تراز زیرزمین مورب انتخاب شده است و مصالح غالب آن سنگ است که با طبیعت مطلوب سعیدخان همخوان باشد؛ در حالی که سطوح میانی و فوقانی، هندسه‌ای قائم‌الزاویه دارند و با سازه سبک و فن‌آوری مورد علاقه‌ی او بنا شده‌اند و به نوعی ارتباط میان وجوه مختلفش را بازنمایی می‌کنند. اگر چه دو سطح فوقانی و تحتانی خانه از هم منفک شده‌اند، ولی رگه‌هایی از هر سطح در دیگری حضور پیدا می‌کند و این دو به نرمی در هم خلط می‌شوند، پرسپکتیوهای داخلی ترازهای فوقانی، با بافت‌های طبیعی و تصاویر پنجره‌ها پرداخت شده‌اند در حالی که در تراز زیرزمین سنگ‌های طبیعی با ریتمی هندسی چیده شده‌اند. همنشینی این دو توسط پله‌هایی که گردش در محوطه و دسترسی به ترازهای مختلف را امکان‌پذیر می‌کنند مرئی‌تر می‌شود.