خواسته کارفرما برای داشتن باغی در طبق پنجم ما را بر آن داشت تا طبقه پنجم و بام را با هم طراحی کنیم. اثرات فضاهای پر و خالی این طبقات خود را به طبق چهارم هم کشانده تا این طبقه هم دارای کیفیات ویژه بصری و طبیعی باشد. حضور هم‌زمان آب، باد، خاک و آتش در این ساختمان که توسط آب‌نما، تهویه طبیعی، پوشش گیاهی و شومینه نمایندگی می‌شوند، احساس طبیعی بودن در این بنا را می‌افزودند. وجود کوریدورهای بصری طولانی که در میانه راه از وُیدهای طبیعی می‌گذشتند، کیفیت فضایی ویژه این پروژه بود. پیکره بندی فضاهای پر و خالی در این بنا در طبقات تحتانی و فوقانی دارای دو انتظام متفاوت است. طبقات بالایی در ارتباط با آسمان جرمشان سبک می‌شود، در حالی که طبقات پایین به سمت حیاط کم جرم می‌گردند. طبقات میانی هم می‌توانند محل تقاطع یا چهارسوی این تغییر انتظام جرم و فضا باشند. نحوه توزیع واحد ها همه به صورتی است که این مفهوم تقویت شود، طبقات اول و دوم در دو تراز می‌شوند تا تراسی (حیاطی) دو ارتفاعه به حیاط پروژه داشته باشند ، در حالی‌که طبقات بالا به صورت تک واحدی طراحی شده‌اند و تنها در نحوه‌ی رسیدن به آسمان ( فضای بیکران ) رفتاری متفاوت دارند. از دیگر تصمیمات این کار می‌توان به امتداد حیاط روی نمای ساختمان اشاره کرد، به طوری که خود حیاط سایه روشنی از پوشش گیاهی و کف‌پوش است و این شخصیت روی تراس‌های کم‌عمق و عمیق توسط پوشش دهنده نمایندگی می‌شود. در طبقات فوقانی با کم شدن جرم ساختمان فضاهای باز (سبز) تولید می‌شوند تا خود را به بام سبز و باغچه‌گونه‌ی پروژه برسانند.