«زیرزمینی» انبارگونه، چهل و اندی متری با اضافه شدن حیات پنجاه متری، ارزشی بیش از دو برابر پیدا کرد. هم کف پوش شدن داخل و حیات بنا و هم رنگی دیواره ها، دنیای واحدی را برای بازدیدکنندگان گالری تداعی می کند. سطوح شیشه ای بزرگ با امکان باز شدن کامل تنها جداکننده های این دو فضا هستند. فضای نمایش کارها هم تا حد امکان، کم خط و خطوط است تا کارها، موضوع اصلی نمایش باشند. این هدف با حذف کنج ها، دستگیره ها، رنگ ها و عناصر الحاقی به فضا قابل دستیابی شد و در فضای حیات نیز که ادامه ای از درون است، همین رویه ادامه یافته است و تا حد امکان موضوعات خلاصه شده‌اند. برای دوام هر یک از مصالح مورد استفاده از جزییات خاص آن مصالح بهره گرفته شده است. خم های ورق های فلزی، انحنای لبه های چوبی، پخ لبه های بتنی و چفت های بین آن ها از جمله تمهیدات در نظر گرفته شده است. جزییات مخصوص ریختن ازاره ها، پنجره ها، کلید و پریزها و … در این فضا، سرخط ساخت «زبان» معماری این پروژه است، زبانی که از لحاظ بصری تمیز است ولی جزییات خاص خود را دارد.