شهر شهر فرنگه، از همه رنگه، بیا و تماشا کن… این آواز مرد شهر فرنگی است که سعی میکند توجه افراد را به شهر فرنگ خود جلب کند. معماری ما هم سعی میکند با بخشش قسمتی از فضای خود به فضای عمومی شهر، مردم را از خیابان به درون دنیای فانتزی خود بیاورد. بدین صورت فضای عمومی، داخل ساختمان جریان مییابد. باز به همین منظور است که بنا از قطعات مکعبی کوچکی تشکیل شده است که فضای مابین پلاکهای بزرگتر پهنه را پر میکنند و یکپارچگی فضای شهری را تقویت مینمایند. تراش خوردن حجم ساختمان نیز با توجه به نورگیری مناسب کلیه فضاها به بنا شکل داده است. مردم میتوانند در عین تجربه فضایی متنوع و تصاویری بدیع، خود نیز در سناریوی شهر فرنگ “رنگی” حضور یابند، البته باید مواظب باشند در حین گذشتن از کنار لوورهای رنگی به داخل واحدها سرک نکشند چون لوورها تازه رنگ شده اند.